Insanliq

دنیای امروز به خوبی درک کرده که تنوع و تکثر پدیده‌ای طبیعی و لازمه ادامه تکامل است.
دیگر زمان بسته بودن به نژاد وفرهنگ و دین ومذهب تمام شده. زبان نیز در دنیا تنوع چشمگیری دارد و لازمه تعالی فرهنگی جهان همان تنوع میباشد.
در اینکه باید تورکهای ایران یک شبکه سراسری داشته باشند شکی نیست و لازم هم نیست که در آن شبکه زبان معیار خاصی تثبیت شود. همانکه چنین شبکه‌ای ایجاد شود، میتوان در آن از همه گویشها استفاده کرد. میتوان در آن از همه سنتها برنامه درست کرد.
بحث پرچم چیزی نیست که بتوان امروز بزودی آنرا انتخاب کرد و یا اینکه با ترد یکدیگر به نظر خاص خود برسیم. اما خیلی مهم است که بتوانیم به یکدیگر و حتی با دشمنانمان با احترام رفتار کنیم.
هر کسی امکان اشتباه رادارد ولی مهم اینست که از اشتباه پند گیریم و سعی در رفع آن داشته باشیم.
افراد چه علمی باشند و چه احساسی باید به خواست فکری و روحی آنان احترام بگذاریم.
زیبایی و زشتی علم نیست، شاید زیبایی شناسی را علم نامید، در هر حال علم امروز دنیا نیز مدعی نسبی بودن دنیای مادی را دارد. زیبایی و زیبایی شناسی نیز از این امر مستثتی نیست.
شاید از یک پدیده از طرف کسی در برهه‌ای از زمان زشتی تصور شود و زمانی زیبایی و این در افراد مختلف قائدتا فرق میکند.

مجدد بحث پرچم را مطرح میکنم، شاید زمانی از دید مردم ایران پرچم آمریکا زشت جلوه گر میشده و زمانی زیبا. پرچم نماد یک فرهنگ و یک جمعیت است. می توان برای جمعیت دو نفر نیز پرچمی تصور کرد. تیم های فوتبال هر کدام میتواند پرچمی داشته باشد. پرچم پرسپولیس قرمز است، پرچم تراختور نیز قرمز است، پرچم کشور تورکیه نیز قرمز است، پرچم کشور شوروی سایق نیز قرمز بود.
ولی دلیل نمی شود که همه اینها یک ماهیت داشته باشند. هر کسی چنین تصور کند خطای شخص اوست.
زیبایی یک پرچم را نه با مقیاس یک نفر یا با مقیاسهای تئوریک کلاسی بتوان سنجید بلکه میتوان از باور مردمی که آنرا دوست دارند بسنجیم. پرچم برزیل هیچ ربطی به یک ایرانی ندارد ولی در هنگامه جام جهانی یک ایرانی بدلیل جانبداری از تیم فوتبال کشور برزیل به آن پرچم عشق میورزد. و یا حتی پرچم آلمان.
یعنی این خود رنگ و یا ترکیب پرچم نیست که منجر به دوست داشتن آن می شود بلکه عواملی که فرد و یا افرادی را متاثر به عشق ورزیدن به آن میکند مهم هستند. در مثال بالا فوتبال و تیم جهانی فوتبال برزیل است که عامل عشق ورزیدن میشود.
سوال اینجا است که آیا درست است ما به هر دلیل به عشق ورزیدن آن شخص و یا اشخاص خرده بگیریم و با دلیل اینکه رنگها و ترکیب پرچم برزیل زشت است باعث رنجش بشویم؟
درصورتیکه درست همین عوامل اصلا در انتخاب تیم فوتبال برزیل نقش نداشته اند.
احترام گذاشتن ابتدایی‌ترین الفبای تمدن، شعور، دمکراسی می باشد.
پذیرفتن اینکه دیگری هم هست که میتواند به گونه‌ای به غیر از آنچه ما تصور میکنیم بیاندیشد.
البته لازم به ذکر است که تفکر یک جانی و خواست قلبی و احساسی او نمی تواند در این تعریف جای گیرد.
یک جانی میتواند کسی باشد که با یک وسیله جان شخصی را بگیرد و یا با طرفندی ماهیت و شخصیت فردی را نابود سازد.
ایجاد تفرقه با هر دلیلی بین جمعیتها محکوم است. جنگهای جهانی اول و دوم و بسیار جنگهای دیگری که متاسفانه دردنیا رخداده میتواند درس عبرتی شود برای همه ما.
شکاف در یک مجموعه نیز پذیرفته نیست مگر در شرایطی که درصورت ادامه حیات آن مجموعه به زیرمجموعه‌ای از آن لطمه بزند. این یک حرف کللی است.
اگر رنگ پرچمی باعث مخدوش شدن هویت زیرمجموعه‌ای غیر مجرم بشود میتوان رنگ را تغییر داد. به شرط و شروطها.

ولی اینکه رنگ پرچمی از مجموعه‌ای غیر به هر دلیلی باب تبع عده‌ای خارج از آن مجموعه نباشد لزومی ندارد که تغییر کند، آن عده میتوانند رنگ و ترکیب دلخواه خود را برای خود انتخاب نمایند، با این حال دلیلی نیز وجود ندارد که آن عده با کلمات بازی کنند برای رنجاندن و جریجه‌دار کردن آن دیگر مجموعه.
به نظرم بطور مشخص منظور خویش را آشکار کردم.
به جای این نوع رفتارهای ناشایست آیا بهتر نیست اشتباهاتمان را جبران کنیم.
هیچگونه علمی نمیتواند دلیلی بر رنجاندن عده‌ای دیگر بشود هر چند که اگر آن عده در اشتباه باشند. اگر که در اشتباه نباشند که جای خود دارد.